بيماري پاركينسون چيست و چه مراحلي را دارد؟

بيماري پاركينسون يك اختلال عصبي پيشرونده است كه اولين علامت آن مشكل در حركت است. در اين مقاله بيماري پاركينسون مورد بررسي قرار مي گيرد. بيماري پاركينسون معمولاً در افراد مسن رخ مي دهد و اغلب با رعشه و ناتواني در حركت مناسب همراه است. اما اين بيماري دقيقاً چيست و چگونه بر بدن تأثير …

منبع :
بيماري پاركينسون چيست و چه مراحلي را دارد؟

بيماري پاركينسون چيست و چه مراحلي را دارد؟ https://ijmarket.com/blog/بيماري-پاركينسون-چيست-و-چه-مراحلي-را-دا/ https://ijmarket.com/blog/بيماري-پاركينسون-چيست-و-چه-مراحلي-را-دا/#respond ايجي ماركت Wed, 11 Aug 2021 23:19:48 0000 سلامتي و پزشكي https://ijmarket.com/blog/بيماري-پاركينسون-چيست-و-چه-مراحلي-را-دا/

بيماري پاركينسون يك اختلال عصبي پيشرونده است كه اولين علامت آن مشكل در حركت است. در اين مقاله بيماري پاركينسون مورد بررسي قرار مي گيرد. بيماري پاركينسون معمولاً در افراد مسن رخ مي دهد و اغلب با رعشه و ناتواني در حركت مناسب همراه است. اما اين بيماري دقيقاً چيست و چگونه بر بدن تأثير …

منبع :
بيماري پاركينسون چيست و چه مراحلي را دارد؟

بيماري پاركينسون يك اختلال عصبي پيشرونده است كه اولين علامت آن مشكل در حركت است. در اين مقاله بيماري پاركينسون مورد بررسي قرار مي گيرد.
بيماري پاركينسون معمولاً در افراد مسن رخ مي دهد و اغلب با رعشه و ناتواني در حركت مناسب همراه است. اما اين بيماري دقيقاً چيست و چگونه بر بدن تأثير مي گذارد؟ بهترين درمان و بهترين دارو براي پاركينسون چيست؟ مراحل بيماري پاركينسون چگونه است و نتيجه بيماري پاركينسون چگونه است؟ با مجله پزشكي Apple Health همراه باشيد تا از آخرين اطلاعات پزشكي براي پاسخ به همه اين سوالات و سوالات مشابه در مورد بيماري پاركينسون مطلع شويد.

بيماري پاركينسون چيست؟
براي درك بهتر بيماري پاركينسون ، ابتدا بايد با ماده اي به نام دوپامين آشنا شويد. دوپامين يك پيام رسان است كه در قسمتي از مغز به نام Substantia Nigra ساخته مي شود. حركات عضلاني بدن ما توسط دوپامين هماهنگ مي شود.

اما دوپامين چه ربطي به بيماري پاركينسون دارد؟ با دوپامين ، ماده سياه به تدريج شروع به مرگ مي كند و ترشح دوپامين كاهش مي يابد. اگر ميزان دوپامين ترشح شده بين 60 تا 80 درصد كاهش يابد ، علائم بيماري پاركينسون ظاهر مي شود.
اگرچه در حال حاضر درمان بيماري پاركينسون غيرممكن است ، اما داروها و درمانها مي توانند علائم آن را بهبود بخشند ، كه در بخشهاي بعدي به آنها خواهيم پرداخت.
علائم بيماري پاركينسون چيست؟
علائم و نشانه هاي بيماري پاركينسون در افراد مختلف متفاوت است. علائم اوليه اين بيماري ممكن است خفيف بوده و به هيچ وجه قابل تشخيص نباشد.
علائم بيماري پاركينسون معمولاً از يك طرف بدن شما شروع مي شود. در بيشتر موارد ، حتي اگر علائم در سراسر بدن گسترش يابد ، طرفي كه علائم از آن شروع شده است هميشه بدتر از طرف ديگر خواهد بود.
شايع ترين علائم و نشانه هاي پاركينسون عبارتند از:
لرزش
لرزش اولين نشانه پاركينسون است كه معمولاً از دست و انگشتان شروع مي شود. انگشت شست و انگشت شصت فرد مبتلا به پاركينسون ممكن است بارها با يكديگر برخورد كرده و در حالت استراحت دستان وي ارتعاش كنند.

حركت اهسته
اگر مبتلا به پاركينسون هستيد ، ممكن است بتوانيد حركات ساده را به آرامي انجام دهيد. به عنوان مثال ، ممكن است هنگام راه رفتن قدم هاي كندتر و كوتاه تري برداريد ، بلند شدن از صندلي براي شما بسيار دشوار باشد يا تغيير حالت از دروغ گفتن به نشستن (و بالعكس) براي شما مشكل باشد.
سفتي عضلات
در بيماري پاركينسون سفتي مي تواند در هر ماهيچه اي در بدن ايجاد شود. سفتي عضلات با درد همراه است و مي تواند دامنه وسيعي از حركت را محدود كند.
وضعيت و تعادل مختل شده است
ناتواني در ايستادن مناسب و حفظ تعادل ممكن است به دليل بيماري پاركينسون باشد.
از دست دادن حركات ناخودآگاه
بيماران مبتلا به پاركينسون ممكن است در انجام حركات ناخودآگاه مانند پلك زدن ، لبخند زدن يا حركت دادن دستان خود به جلو و عقب هنگام راه رفتن دچار مشكل شوند.
اختلال گفتاري
در بيماري پاركينسون ، ممكن است كلمات به راحتي به ذهن شما خطور نكند يا صحبت كردن براي شما مشكل باشد.همچنين ممكن است هميشه يكسان صحبت كنيد و نتوانيد كلمات و عبارات را با لحن متفاوتي تلفظ كنيد.
نوشتن سخت است
فرد مبتلا به پاركينسون ممكن است در نوشتن و نوشتن كلمات كوچكتر از حد معمول دچار مشكل شود.
علت بيماري پاركينسون چيست؟
علت دقيق بيماري پاركينسون ناشناخته است. اين بيماري مي تواند ريشه هاي ژنتيكي و محيطي داشته باشد. علاوه بر اين ، برخي از دانشمندان معتقدند پاركينسون ممكن است توسط يك ويروس ايجاد شود.
در مغز افراد مبتلا به پاركينسون ، پروتئين هاي غير طبيعي به نام “بدن لويي” نيز يافت شده است. البته دانشمندان هنوز نمي دانند كه اين پروتئين هاي غير طبيعي در پاركينسون چه نقشي دارند ، اما ممكن است با گسترش پاركينسون ارتباط داشته باشند.
در حالي كه هيچ علت شناخته شده اي براي پاركينسون وجود ندارد ، تحقيقات عواملي را كه ممكن است با اين بيماري مرتبط باشند ، شناسايي كرده اند.
جنسيت: مردان 1.5 برابر بيشتر از زنان به پاركينسون مبتلا مي شوند.
نژاد: به گفته يك منبع تحقيقاتي ، پاركينسون بيشتر در سفيدپوستان شايع است تا در سياه پوستان يا آسيايي ها. دليل اين تفاوت نيز ممكن است به دليل موقعيت جغرافيايي فرد باشد. سن: پاركينسون معمولاً در اكثر بيماران بين 50 تا 60 سال ظاهر مي شود و پاركينسون در جوانان بسيار شايع نيست. در حقيقت ، تنها چهار درصد موارد پاركينسون در افراد زير 40 سال اتفاق مي افتد.
سابقه خانوادگي: افراد داراي اعضاي نزديك خانواده مبتلا به بيماري پاركينسون در معرض خطر بيشتري براي ابتلا به اين بيماري هستند. سموم: قرار گرفتن در معرض برخي از سموم ممكن است خطر ابتلا به بيماري پاركينسون را افزايش دهد. آسيب به سر: خطر ابتلا به بيماري پاركينسون افرادي كه دچار آسيب سر مي شوند ، بيشتر از سايرين دچار اين آسيب مي شوند. در حال حاضر ، محققان هنوز در تلاش براي يافتن علت دقيق پاركينسون هستند و تحقيقات در اين زمينه ادامه دارد.
پيشگيري از بيماري پاركينسون
از آنجا كه علت بيماري پاركينسون ناشناخته است ، هنوز راهي م effectiveثر و اثبات شده براي پيشگيري از اين بيماري كشف نشده است.
با اين حال ، برخي تحقيقات نشان داده اند كه ورزش هوازي منظم ممكن است خطر ابتلا به بيماري پاركينسون را كاهش دهد.
تحقيقات ديگر نشان داده است افرادي كه كافئين مصرف مي كنند كمتر از افرادي كه مصرف نمي كنند به پاركينسون مبتلا مي شوند.
نوشيدن چاي سبز همچنين ممكن است به كاهش خطر ابتلا به بيماري پاركينسون كمك كند. با اين حال ، هنوز مشخص نيست كه آيا اين اثر چاي سبز به دليل وجود كافئين در آن است يا علت ديگري.
اگرچه كافئين ممكن است در پيشگيري از بيماري پاركينسون مفيد باشد ، اما در حال حاضر شواهد كافي براي توصيه نوشيدني هاي كافئين دار براي محافظت در برابر پاركينسون وجود ندارد.
درمان و دارو براي پاركينسون
همانطور كه گفته شد ، درمان قطعي براي بيماري پاركينسون وجود ندارد ، اما مي توان علائم آن را بهبود بخشيده و كنترل كرد. تغيير شيوه زندگي ، داروهاي پاركينسون و درمان معمولاً براي كنترل علائم پاركينسون توصيه مي شود.
استراحت مناسب ، ورزش و رژيم غذايي سالم و متعادل از مهمترين تغييراتي است كه بايد در رژيم غذايي خود ايجاد كنيد.گفتاردرماني ، كاردرماني و فيزيوتراپي از جمله درمان هايي هستند كه مي توانند به بهبود علائم پاركينسون كمك كنند.
تقريباً در همه موارد ، داروهاي پاركينسون براي كمك به مديريت علائم مختلف جسمي و رواني مرتبط با اين بيماري مورد نياز است.
داروهايي كه براي درمان پاركينسون استفاده مي شود
همه داروهاي زير به عنوان داروهاي پاركينسون شناخته مي شوند ، اما در موارد مختلف ممكن است پزشك تصميم بگيرد كه از تركيب متفاوتي از آنها استفاده كند.
لوودوپا
لوودوپا پركاربردترين داروي پاركينسون است. به تجديد ذخاير دوپامين كمك مي كند. حدود 75 درصد موارد پاركينسون به لوودوپا پاسخ مثبت مي دهند ، اما ممكن است همه علائم را بهبود ندهد.
لوودوپا معمولاً همراه با داروي ديگر پاركينسون به نام كاربيدوپا تجويز مي شود. كاربيد دوپا تجزيه لودوپا را به تأخير مي اندازد و منجر به افزايش لوودوپا در سد خوني مي شود.
آگونيست هاي دوپامين
آگونيست هاي دوپامين مي توانند عملكرد دوپامين را در مغز تقليد كنند. اين داروها كمتر از لوودوپا م effectiveثر هستند ، اما وقتي كه لوودوپا م lessثرتر نباشد ، مي توانند به عنوان داروهاي كمكي مفيد باشند.
داروهاي كلاس آگونيست دوپامين شامل بروموكريپتين ، پراميپكسول و روپينيرول هستند.
آنتي كولينرژيك ها
داروهاي آنتي كولينرژيك براي مسدود كردن سيستم عصبي پاراسمپاتيك استفاده مي شود و مي تواند به سفتي و سفتي عضلات كمك كند.
بنزتروپين (كوگنتين) و تري هگسي فنيديل (تري هگسي فنيديل) از جمله آنتي كولينرژيك هايي هستند كه براي درمان پاركينسون استفاده مي شوند.
آمانتادين
آمانتادين را مي توان در تركيب با لوودوپا و كاربيدوپا استفاده كرد و يك مسدود كننده گلوتامات (NMDA) است. اين دارو تسكين موقت حركات غير ارادي است كه ممكن است عوارض جانبي لوودوپا باشد.
مهار كننده هاي COMT
مهار كننده هاي COMT اثر لوودوپا را افزايش مي دهند. Entacapone و Tolcapone نمونه هايي از مهار كننده هاي COMT هستند.
تولكاپون مي تواند باعث آسيب كبدي شود و بنابراين معمولاً براي افرادي كه به درمان هاي ديگر پاسخ نمي دهند تجويز مي شود.
استالوو دارويي است كه شامل تركيبي از آنتاكاپون ، لوودوپا و كاربيدوپا است.
مهار كننده هاي MAO-B
مهار كننده هاي MAO-B آنزيم مونوآمين اكسيداز B. را مهار مي كنند. اين آنزيم باعث كاهش دوپامين در مغز مي شود. Selegiline و Rasagiline نمونه هايي از مهار كننده هاي MAO-B هستند.
حتماً قبل از مصرف هر يك از مهار كننده هاي MAO-B با پزشك خود مشورت كنيد ، زيرا اين داروها مي توانند با بسياري از داروها تداخل داشته باشند. اينها شامل موارد زير است:

داروهاي ضد افسردگي
سيپروفلوكساسين
مخمر سنت جاني
برخي داروها

با گذشت زمان ، مي توان اثربخشي داروهاي پاركينسون را كاهش داد و عوارض جانبي برخي داروها حتي مي تواند از مزاياي آنها بيشتر باشد. با اين حال ، اين داروها هنوز بهترين گزينه براي كنترل علائم بيماري پاركينسون هستند و معمولاً براي همه بيماران تجويز مي شوند.جراحي پاركينسون
در افرادي كه به درمان با دارو يا درمان پاركينسون پاسخ نمي دهند ، پزشك شما ممكن است جراحي پاركينسون را توصيه كند. به طور كلي ، دو نوع جراحي براي پاركينسون وجود دارد:
تحريك عميق مغز
در جراحي تحريك عميق مغز (DBS) ، جراحان الكترودها را در قسمتهاي خاصي از مغز قرار مي دهند. يك ژنراتور به اين الكترودها متصل مي شود ، كه پالس ها را براي كاهش علائم بيماري پاركينسون ارسال مي كند.
جراحي پمپ تحويل
در ژانويه 2015 ، سازمان غذا و داروي ايالات متحده (FDA) نوعي درمان با پمپ زايمان به نام Duopa را تأييد كرد. در اين جراحي از دو دارو لوودوپا و كاربيدوپا براي درمان استفاده مي شود و از طريق پمپ ، دارو به شكل ژل وارد روده كوچك مي شود. در جراحي پمپ زايمان ، پزشك شما بايد پمپ زايمان را نزديك روده كوچك قرار دهد.
تشخيص بيماري پاركينسون
هيچ آزمايش خاصي براي پاركينسون وجود ندارد و تشخيص بر اساس سابقه سلامتي ، معاينه فيزيكي و عصبي و همچنين علائم و نشانه ها انجام مي شود. با اين حال ، اگر يك پزشك به پاركينسون مشكوك باشد ، مي تواند از MRI ​​يا سي تي اسكن براي شناسايي علائم استفاده كند كه او را متقاعد مي كند تا پاركينسون را تشخيص دهد.

مراحل بيماري پاركينسون
همانطور كه قبلاً ذكر شد ، پاركينسون يك بيماري پيشرونده است. اين بدان معناست كه علائم با گذشت زمان بدتر مي شوند.
بسياري از پزشكان از مقياس Hohen و Yaher براي طبقه بندي مراحل بيماري پاركينسون استفاده مي كنند. اين مقياس علائم را به پنج مرحله تقسيم مي كند و به متخصصان مراقبت هاي بهداشتي كمك مي كند تا ميزان پيشرفت بيماري و علائم آن را دريابند.
پنج مرحله بيماري پاركينسون بر اساس مقياس Hohen و Yaher به شرح زير است:
سطح اول
اولين سطح بيماري پاركينسون خفيف ترين نوع بيماري است. در اين سطح ، شما ممكن است علائم پاركينسون را اصلا متوجه نشويد و اين بيماري زندگي روزمره شما را مختل نكند. در برخي موارد ، اگر علائم خفيف باشد ، از يك طرف بدن شروع مي شود.
مرحله دوم
پيشرفت از سطح اول به سطح دوم مي تواند ماهها يا حتي سالها طول بكشد و هر بيمار متفاوت است.
سطح دوم به عنوان سطح متوسط ​​در مراحل بيماري پاركينسون شناخته مي شود و ممكن است شامل علائم زير باشد:

سفتي عضلات
تغيير در واكنش هاي صورت
لرزش عضلات و اندام ها

در سطح دوم بيماري پاركينسون ، علائم ممكن است در دو طرف بدن ظاهر شود.
سطح سوم
سطح سوم در مرحله مياني بيماري پاركينسون است. در اين سطح ، علائم بيماري به نقطه عطفي رسيده و كاملاً قابل لمس است. در سطح سوم ، علائم جديد معمولاً ظاهر نمي شوند ، اما علائم سطح دوم تشديد مي شوند و ممكن است زندگي روزمره شما را مختل كنند.
حركت و ايجاد تعادل در سطح سوم ممكن است براي افراد مبتلا به پاركينسون كمي چالش برانگيز باشد ، اما معمولاً افراد مي توانند بدون كمك ديگران به كارهاي شخصي خود بپردازند.
سطح 4
پيشرفت از سطح سوم به چهارم تغييرات قابل توجهي را ايجاد خواهد كرد. در اين مرحله ، بيمار نمي تواند بدون واكر يا وسيله كمكي حركت كند. واكنش ها و حركات ماهيچه اي نيز در اين سطح به ميزان قابل توجهي كاهش مي يابد و زندگي به تنهايي مي تواند ناامن و خطرناك باشد.سطح پنجم
سطح 5 پيشرفته ترين سطح در بيماري پاركينسون است. در اين مرحله ، علائم آنقدر شديد خواهد بود كه كمك روزانه به بيمار ضروري است. در اين مرحله ، بيمار به احتمال زياد براي حركت نياز به ويلچر دارد. افراد مبتلا به پاركينسون نيز ممكن است دچار سردرگمي ، گيجي و توهم شوند.

پيامدهاي بيماري پاركينسون چيست؟
بيماري پاركينسون كشنده نيست ، با اين حال ، عوارض پاركينسون مي تواند زندگي افراد مبتلا را كوتاه كند. ابتلا به پاركينسون خطر ابتلا به برخي شرايط خطرناك مانند موارد زير را افزايش مي دهد:

سقوط و سقوط
لخته شدن خون
عفونت ريه
انسداد در ريه ها

به طور كلي مشخص نيست كه پاركينسون چقدر طول عمر فرد را كاهش مي دهد. خوشبختانه بسياري از افراد با وجود ابتلا به پاركينسون ، طول عمر را تجربه مي كنند. برخي از مطالعات نشان داده اند كه پاركينسون فقط طول عمر را قبل از 70 سالگي كاهش مي دهد. سطح تشخيص و نحوه واكنش بدن به داروها از ديگر علائم تأثيرگذار در پيامد بيماري پاركينسون است.
آخرين كلمه
در اين مقاله ما سعي كرديم بيماري پاركينسون را بشناسيم و راه هاي درمان آن چيست. هنوز هيچ راه حل قطعي براي پيشگيري از اين بيماري پيدا نشده است ، اما تمرينات هوازي منظم ممكن است به جلوگيري از پاركينسون كمك كند. متأسفانه در حال حاضر درمان پاركينسون امكان پذير نيست ، اما با كمك داروها ، درمان ها و برخي تغييرات در شيوه زندگي مي توان علائم آن را كنترل كرد.
منابع:
healthline.com
mayoclinic.org

تمام محتويات سايت بر عهده منابع اصلي است و بانك مشاغل Infojab هيچ مسئوليتي در قبال محتوا ندارد.

منبع :
بيماري پاركينسون چيست و چه مراحلي را دارد؟