۵ مشكل سلامتي ناشي از افسردگي

به گزارش تيتر نيوز ، اگرچه افسردگي يك بيماري رواني است ، اما بر سلامت جسمي و رفاه فرد نيز تأثير مي گذارد.

اضطراب رابطه مستقيمي با استرس دارد و نحوه عملكرد مغز را تغيير مي دهد و مي تواند خطر مشكلات مختلف جسمي را افزايش دهد.

اضطراب باعث تحريك هورمون هاي استرس مانند كورتيزول يا آدرنالين مي شود كه مي تواند سيستم ايمني بدن را تحت تأثير قرار دهد و افراد را به بيماري هايي مانند بيماري قلبي ، ديابت ، سرطان ، بيماري كليوي ، سكته مغزي و بيماري پاركينسون مبتلا كند.

به گزارش هندوستان تايمز ، دكتر بنگر بيماري هاي جسمي مختلفي را كه مي توانند باعث افسردگي شوند شرح مي دهد:

به بيماري قلبي:

هورمون استرس آدرنالين ضربان قلب را افزايش مي دهد ، عروق خوني را سفت مي كند و بدن را در وضعيت بهبودي طولاني مدت نگه مي دارد. با گذشت زمان ، اين مي تواند منجر به بيماري قلبي شود. مطالعات نشان داده است كه اگر افسردگي درمان نشود ، خطر حمله قلبي و مرگ بعدي افزايش مي يابد. حدود 15 درصد از افراد مبتلا به بيماري هاي قلبي نيز از افسردگي رنج مي برند.

به بيماري هاي خود ايمني:

استرس و فشار ممكن است تأثير منفي بر سيستم ايمني بدن داشته باشد ، كه خطر ابتلا به بيماري هاي خود ايمني را افزايش مي دهد.

به سرطان:
برخي از انواع سرطان ، به ويژه سرطان روده بزرگ ، بيشتر در افراد مبتلا به افسردگي مشاهده مي شود. علت دقيق آن هنوز ناشناخته است ، اما به نظر مي رسد افسردگي با التهاب و مسموميت مرتبط است. همچنين بيماران مبتلا به اضطراب به دليل سبك زندگي ناسالم مانند سيگار كشيدن و مصرف زياد الكل در معرض خطر بيشتري براي سرطان هاي ديگر مانند معده ، لوزالمعده ، معده ، ريه و كليه قرار دارند.

به چاقي و ديابت نوع 2:

در حالي كه اضطراب اغلب به عنوان يك بيماري رواني تصور مي شود ، مي تواند بر اشتها و تغذيه فرد نيز تأثير بگذارد و باعث بيماريهاي مرتبط با چاقي مانند ديابت نوع 2 شود. اضطراب مي تواند باعث تغيير در حركت روده و علائم سندرم روده تحريك پذير (IBS) شود.

به از دست دادن حافظه:

اضطراب مي تواند علائم زيادي در سيستم عصبي مركزي ايجاد كند كه بسياري از آنها را مي توان به راحتي ناديده گرفت يا ناديده گرفت. افراد مسن كه از افسردگي رنج مي برند نسبت به افراد جوانتر مشكلات بيشتري در زمينه از دست دادن حافظه در طول فعاليت هاي روزانه و اضطراب دارند. افسردگي همچنين يك عامل خطر مستقل براي سكته مغزي و زوال عقل است.

انتهاي پيام